broos aan elkaar gehaakt verdriet
breekbaar samengelijmd met wankele moed
ragfijne titaniumdraden vol afscheid
verbinden jou met haar en hen.
en ik verzwijg je pijn
bang je broze kracht af te brokkelen
enkel de krop in mijn keel
de poel van zout rond mijn ogen
ze waken stil naast jou heen
