BBQ-avond

Geprikkelde papillen verdrinken in aroma’s vol zomerkeuken
Onschuldige rook wervelt als geurige winteravond waardoor
Canis familiaris smeekbeedt met glanzende ogen

Nachtparfum van lokbloemen verhult de doezelende zomerzon  onverzadigde ariaas nachtegalen tussen vlinderminnend groen

Verglazen zoetheid verzengt ontlaafde corpea
Zinderende huiden deinen zwoel in gegrilde luchtstroom
Als latente orgie van de luierende ontspanning

omwenteling

Je flaneert tussen de platgetreden paden.
Weiden van zekerheid bebloesemd met routine en sleur.

Op zoek naar de Himalaya van je eigen kunnen.
Hoogvlaktes vol twijfels besneeuwd met uitdaging en opportuniteit

Nieuwsgierige huiver zindert door je lijf.
Je tong kleeft droog aan de verwondering van je eigen durf.
Je wimpers aan de opwinding van je wenkbrauwen

Vol ontzag dartelen je voeten op het frisse gras.

opengetrokken blikje....

Terwijl het lipje van het blikje fris zijn hoeken optrekt in een glimlach zinken de gedachten van de drinker weg in het verleden....
de gemiste kansen kruipen de diepe vochtige aluminium krochten in.
De bitterheid verdwijnt in de bubbels ...
strijdend met de innerlijke sprankels van de weerbaarheid.


Ze zweven verder op de circulaties van illusies, opgehangen aan de realiteit van die anderen.... wervelend rond je hoofd, bewijzen dat ook jij ooit....
Ach je bent de schim in hun schaduwtheater.... je beweegt er tussen als die onaangekondigde vlinderslag uit de tropen.... stof ophopend in hoekjes, wind om de wind zijnde, wervelend in het stof van je eigen gedachtenspinsels....


En terwijl de bitterheid hoogtij viert in lettergrepen en bewoording, vind de ziel van het verleden haar doffe maar diepgewortelde glans stilaan terug, Het eerste dunne laagje stof is weggevaagd..... enkel de toekomst weet of haar potentiële glorie ooit nog zal schitteren of met een eenzame zwaluwslag opgaat in het azuurblauw van de vergetelheid... .