zondag 1 mei 2011

blame it on those bright sparkling eyes... ;-)




En daar zit je dan,  aan je klaviertje. Een hoofd vol ideeën. Woorden die heldere beelden vormen in het labyrint van je gedachten... maar ze vinden de uitgang niet.
Je bent met jezelf nu éénmaal een uitdaging aangegaan, je wilt en moet en zal jezelf verplichten om elke dag toch wat neer te pennen, wat meer dan een losse zin. (Al zijn die zinnen niet zo evident, want op die van vandaag zat je toch ruim een kwartier te 'her'zwoegen.)
Ach waarom je zo pijnigen denkt de lezer vast, maar er zit wel meer achter. Een nieuw verbeten gevecht met jezelf. Al wat te lang rustte je op je lauweren. Ook was er de laatste tijd best wel wat confrontatie met wat had kunnen zijn als.... Ook al had je alle recht en ook wel zeker nood aan die rust, vanbinnen is er iets verschoven. Een lichte, maar duidelijke zekerheid. De groei die je vond in die zelfreflectie wil je nu naar buiten dragen.
Iets vroeger op de avond viel in een virtueel gesprek het woord 'psychologie' en hierdoor zweven je gedachten nu terug naar theoriën, uit de doeken gedaan door een grijsaard die de volle aula met twinkelingen in zijn ogen tot grootse discussies uitlokte. Hoe controversiëler hoe schitterender de vonken dansten over zijn pupillen.
Was het niet zo dat mensen rond hun 40'ste drastische wendingen kunnen nemen in hun leven... zou dit er zo eentje zijn? Een carrièremove van de eindelijk volwassen geworden mens? Een wissel zonder inkomen dan wel. Maar ach, je levensloop leerde je dat rijkdom niet in centen zit, maar in je eigen flexibiliteit en alles wat onkoopbaar is met geld. De grijsaard had het, zoals altijd, bij het rechte eind..., al waande je jezelf in je jeugdige overmoed soms immuun voor zijn voorspellingen. (En meteen hou je bij dit besef je hart vast terwijl je bij de gedachte komt dat je man nog zijn midlifecrisis moet beleven.)

Het 'terug' onder de knie krijgen van spelling en grammatica, het opleuken van je zinnen, het spel met de beeldspraak, het heeft je gebeten en laat niet los, als een American Stafford die geen discipline kent.
Je drukt dus maar op 'voorbeeld' en plaatst dadelijk dit stukje aanslagen op het scherm. Met rechte rug en een flinke dosis overmoed. Waarom ook niet, de grijsaard had het toch voorspeld! ;-)

1 opmerking:

  1. Leuk geschreven Mie! 't Kriebelt hé, ik voel het, hihi. Schrijf lekker verder hoor! Goed gedaan!
    Greetz & God bless ya
    Ellen

    BeantwoordenVerwijderen